مقدمه: کمر درد یکی شایع ترین مشکلات بهداشتی در جهان و ایران است. کمردرد بر فرد، حرفه و سطوح اجتماعی– اقتصادی تاثیر می گذارد و بار اقتصادی زیادی را در پی دارد. مداخلات مختلفی می تواند بار کمردرد را کاهش دهد. یکی از این مداخلات برنامه Back school است. هدف این مطالعه تعیین تاثیر مراقبت از کمر به روش Back school بر میزان کمردرد پرستاران می باشد.روش: این پژوهش یک مطالعه نیمه تجربی می باشد که 64نفر از پرستاران شاغل در بیمارستان شهدای تجریش در آن شرکت داشتند. نمونه ها بصورت هدفمند انتخاب و سپس به روش تخصیص تصادفی به طور مساوی در دو گروه مداخله و شاهد تقسیم شدند. ابزار جمع آوری داده ها مقیاس دیداری درد بود. مداخله شامل برگزاری کارگاه مراقبت از کمر برای نمونه های گروه مداخله طی 4 جلسه 45 دقیقه ای بر اساس روش Back school بود. میزان کمردرد در دو مرحله قبل و بعد از مداخله اندازه گیری شد. داده ها با استفاده از روش های آماری تی مستقل و کای دو در نسخه 21 نرم افزار SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته ها: نتایج نشان داد که قبل از مداخله تفاوت معنی داری در میانگین نمره میزان کمردرد در دو گروه مداخله و شاهد وجود نداشت (p=0.575). در حالی که بعد از انجام مداخله، تفاوت معنی داری بین میانگین نمره میزان کمردرد دو گروه (p<0.001) مشاهده گردید به طوری که میزان کمردرد پرستاران در گروه مداخله کاهش قابل ملاحظه ای داشت.نتیجه گیری: نتایج پژوهش نشان داد، آموزش مراقبت از کمر به روش Back school، میزان کمردرد در گروه مداخله را کاهش داده است. با توجه به نتایج حاصل، توصیه می شود مسوولان از این روش مراقبتی به عنوان روشی بی خطر و ایمن در امر آموزش پرستاران استفاده نمایند.

کمردرد دومین دلیل مراجعه به پزشک عمومی و سومین دلیل جراحی می باشد که باعث کاهش کیفیت زندگی می گردد. تاکنون مداخلات زیادی نظیر برنامه های آموزشی بهداشت کمر (Back school) روش های فیزیوتراپی و ورزش درمانی با هدف کاهش درد و روزهای غیبت از کار و افزایش توانایی صورت گرفته در حالی که آنچه امروزه از برنامه آموزشی بهداشت کمر انتظار می رود، ارتقای کیفیت زندگی است. لذا نظر به این که در ایران تاکنون مداخله ای در این خصوص صورت نگرفته است، این مطالعه کارآزمایی بالینی یک سوکور با هدف ارتقا کیفیت زندگی انجام گرفت. جهت انجام این پژوهش تعداد 102 بیمار مراجعه کننده به مرکز تحقیقات روماتولوژی که واجد شرایط مطالعه یعنی ابتلا به کمر درد بیش از 90 روز و عدم سابقه جراحی روی ستون فقرات در عرض دو سال گذشته و سن بالای 18 سال بودند از طریق تخصیص تصادفی به دو گروه کنترل (52 نفر) و گروه مداخله (50 نفر) تقسیم شدند. گروه کنترل صرفا تحت درمان دارویی بوده و گروه مداخله علاوه بر درمان دارویی تحت آموزشی برنامه آموزشی بهداشت کمر نیز قرار گرفتند. در طول پژوهش 11 نفر حذف گردیدند و نهایتا مطالعه با 47 نفر از گروه کنترل و 44 نفر از گروه مداخله انجام شد. ابزار گردآوری اطلاعات برگه مصاحبه مشخصات دموگرافیک، برگه مشاهده و پرسشنامه استاندارد SF-36 بود.نتایج پژوهش بعد از گذشت سه ماه از آموزش نشان داد میانگین نمرات 8، بعد کیفیت زندگی افراد گروه مداخله به طور چشمگیری بالاتر از گروه کنترل می باشد که این اختلاف از نظر آماری معنی داری بود (P<0.01). همچنین افراد بیشتری از گروه مداخله در مقایسه با گروه کنترل رعایت وضعیت صحیح بیومکانیک بدن را می نمودند که این تفاوت از نظر آماری معنی دار بود. لذا برنامه آموزشی بهداشت کمر می تواند در جهت تغییر سبک زندگی افراد و ارتقای کیفیت زندگی آنان موثر باشد.

مقدمه: هدف از انجام این مطالعه مقایسه میزان آگاهی و نگرش پرستاران بیمارستان های آجا از روش های پیشگیری از کمردرد قبل و بعد از شرکت در کارگاه های Back school تهران 1392 می باشد.روش کار: 200 نفر از افراد کادر پرستاری بیمارستان های تحت پوشش آجای تهران شامل (خانواده، گلستان، 505، 502، 501) در کارگاه های آموزشی Back school شرکت نمودند. سطح آگاهی و نگرش پرستاران قبل و بعد از کارگاه مقایسه شد و نتایج با استفاده از نرم افزار 18-SPSS، آزمون تی تست زوجی تحلیل شد.یافته ها: نتایج نشان داد سطح آگاهی اولیه پرستاران از کمردرد 15 درصد در حد ضعیف، 68.2 درصد در حد متوسط و 16.3 درصد در حد خوب بود. پس از شرکت در کلاس های پیشگیری و درمان کمردرد، سطح آگاهی به 3.8 درصد در حد ضعیف، 48.9 درصد در حد متوسط و 47.3 درصد در حد خوب رسید. تفاوت سطح آگاهی قبل و بعد از شرکت در کلاس های آموزشی بطور معناداری افزایش یافت (P<0.001). همچنین 20.6 درصد پرستاران پیش از شرکت در کلاس های آموزشی دارای نگرش مثبت، 65.7 درصد دارای نگرش بی طرف و 13.7 درصد دارای نگرش منفی بودند که پس از شرکت در کلاس های آموزشی 45.6 درصد دارای نگرش مثبت، 49.9 درصد دارای نگرش بی طرف و 4.3 درصد دارای نگرش منفی بودند. تفاوت سطح نگرش قبل و بعد از شرکت در کلاس های آموزشی از نظر آماری معنادار بود (P<0.001).نتیجه گیری: شرکت در کلاس های آموزشی پیشگیری و درمان کمردرد آگاهی پرستاران از کمردرد را افزایش می دهد. همچنین باعث افزایش نگرش مثبت و کاهش نگرش منفی و بی طرف می شود. لذا به نظر می رسد استفاده از روش های آموزشی نقش موثری در رفتارهای پیشگیری از کمردرد خواهد داشت.

زمینه و هدف: گرچه بررسی قبلی پژوهشگران نشان داد برنامه آموزشی مدون سلامت کمر، می تواند در کوتاه مدت باعث ارتقای کیفیت زندگی افراد مبتلا به کمر درد مزمن گردد. ولی تاثیر این برنامه در مدت طولانی تر یعنی تا یکسال بعد از مداخله هنوز مشخص نیست. به همین منظور این مطالعه با هدف تعیین تاثیر برنامه آموزشی سلامت کمر بر کیفیت زندگی زنان مبتلا به کمردرد مزمن در فواصل زمانی 6، 3 و 12 ماه طراحی و اجرا شد.روش: در این مطالعه کارآزمایی بالینی تعداد 102 زن مبتلا به کمردرد مزمن مکانیکی مراجعه کننده به مرکز تحقیقات روماتولوژی که در مطالعه قبلی بطور تصادفی به دو گروه کنترل و مداخله تقسیم و تا سه ماه مورد بررسی قرار گرفته بودند، در فواصل زمانی شش و دوازده ماه بعد از مداخله نیز مورد پی گیری قرار گرفتند. گروه کنترل (n=52) تنها تحت نظر پزشک بوده و داروهای تجویز شده از سوی وی را دریافت می نمودند در حالیکه گروه مداخله (n=50) علاوه بر دریافت داروهای تجویزی مشابه گروه کنترل، تحت مداخله برنامه آموزشی سلامت کمر یا Back school نیز قرار گرفتند. در این مطالعه Back school یک برنامه آموزش تیمی چند منظوره و چند بعدی و بیمار محور بود که فرد بیمار در تمامی طول برنامه اعم از برنامه ریزی، اجرا، ارزشیابی و اصلاح آن نقش فعال داشته و آموزشهای لازم را در طی چهار روز متوالی در 5 جلسه آموزشی فرا می گیرد. در این پژوهش داده ها در چهار زمان قبل از مداخله، 3 , 6 و 12 ماه بعد از مداخله با استفاده از پرسشنامه SF-36 جمع آوری شد. آزمونهای آنالیز واریانس با اندازه های تکراری و Post Hoc جهت مقایسه کیفیت زندگی بین دو گروه و در زمانهای متفاوت انجام شد.نتایج: نتایج این مطالعه نشان داد که جزء جسمانی کیفیت زندگی هر گروه به تنهایی در زمانهای مختلف، (P<0.0001)، بین دو گروه (P<0.017) و بین دو گروه هنگامی که تعامل زمان و گروه روی یکدیگر مورد سنجش قرار گیرد (P<0.0001) تفاوت معنی دار وجود دارد. همچنین جزء روانی کیفیت زندگی هر گروه به تنهایی در زمانهای مختلف (P<0.0001) و وقتی تعامل بین زمان و گروه سنجیده شود (P<0.0001) تفاوت معنی دار دیده می شود.نتیجه گیری نهایی: این مطالعه نشان داد گروه مداخله در زمانهای متفاوت، بطور بارزی دارای کیفیت زندگی بالاتری نسبت به گروه کنترل بود. از طرفی در گروه مداخله تفاوت هر دو جزء روانی و جسمانی بین زمان قبل از مداخله و زمانهای دیگر دارای تفاوت بارز بود. لذا طبق یافته های این پژوهش می توان نتیجه گرفت برنامه آموزشی مدون سلامت کمر می تواند باعث ارتقای کیفیت زندگی افراد مبتلا به کمردرد مزمن در هر دو بعد جسمانی و روانی گردد.

1هدف: هدف از این پژوهش مقایسه احساس تعلق به مدرسه، ادراک از جو مدرسه و سرزندگی تحصیلی دانش ­آموزان پسر مقطع ابتدایی مدارس عادی و غیرانتفاعی شهر قاین بود. روش: روش این پژوهش توصیفی از نوع علی مقایسه ­ای بود. جامعه آماری این پژوهش شامل تمامی دانش آموزان ابتدایی مدارس عادی و غیرانتفاعی شهر قاین در سال تحصیلی 1403-1402 بود. از میان جامعه آماری، تعداد 114 دانش ­آموز (57 دانش­آموز عادی و 57 دانش­آموز پسر مدارس غیرانتفاعی) به روش نمونه گیری در دسترس به عنوان نمونه پژوهش انتخاب شدند. به­ منظور جمع آوری داده­ های پژوهش از پرسشنامه احساس تعلق به مدرسه بری، بتی و وات (2004)، پرسشنامه ادراک از جو مدرسه وی، ردی و رودز (2007) و پرسشنامه سرزندگی تحصیلی مارتین و مارش (2008) استفاده شد. به ­منظور تجزیه و تحلیل داده­های پژوهش از تحلیل واریانس چند متغیره (MANOVA) استفاده شد.  یافته ­ها: نتایج حاصل از تجزیه و تحلیل داده­ های پژوهش نشان داد که بین متغیرهای احساس تعلق به مدرسه، ادراک از جو مدرسه و سرزندگی تحصیلی در دانش ­آموزان مدارس غیرانتفاعی و عادی تفاوت معناداری وجود دارد (005/0p<). به­عبارت دیگر میزان احساس تعلق به مدرسه، ادراک از جو مدرسه و سرزندگی تحصیلی در دانش­آموزان غیر انتفاعی بیشتر از دانش­آموزان مدارس عادی است. نتیجه ­گیری: نتایج این پژوهش نشان داد که نمرات دانش­آموزان عادی در متغیرهای مورد مطالعه نسبت به دانش­آموزان غیرانتفاعی پایین­تر است، بنابراین مدارس عادی باید آموزش­هایی را در جهت تقویت متغیرهای تحصیلی چون: احساس تعلق، ادراک جومدرسه، سرزندگی تحصیلی برای دانش­آموزان خود در نظر بگیرند.

مقدمه و اهداف:این پژوهش در پی بررسی تاثیر آموزش مراقبت از کمر بر کاهش کمردرد بیماران است. فرضیه اصلی عبارت است از: برنامه آموزش مراقبت از کمر بر کاهش کمردرد بیماران تاثیر دارد. فرضیه های ویژه عبارت است از: 1) بین تاثیر برنامه آموزش مراقبت از کمر در افراد چاق و لاغر تفاوت وجود دارد. 2) بین تاثیر برنامه آموزش مراقبت از کمر در افراد با تحصیلات گوناگون تفاوت وجود دارد. مواد و روش ها:روش تحقیق شبه آزمایشی بوده است. جامعه آماری تعداد 36 نفر از بیماران گرفتار به کمردرد مراجعه کننده به فیزیوتراپی مرکزی املش بودند که در اردیبهشت تا تیر ماه 1393 به این مرکز مراجعه نموده بودند. حجم نمونه 20 نفر بوده، که به روش در دسترس با شرایط ویژه به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار مورد استفاده، پرسشنامه محقق ساخته بوده که روایی آن مورد تایید قرار گرفت و پایایی آن توسط آلفای کرونباخ 94 صدم محاسبه گردید. از روش های آمار توصیفی و در بخش آمار استنباطی از تحلیل کوواریانس (آنکوا) استفاده گردید. یافته ها:نتایج برگرفته از این پژوهش نشان داد، برنامه آموزش مراقبت از کمر بر کاهش درد بیماران تاثیر دارد. بین تاثیر برنامه آموزش مراقبت از کمر در افراد چاق و لاغر تفاوت معنا دار مشاهده نشد. بین تاثیر برنامه آموزش مراقبت از کمر بین افراد با تحصیلات گوناگون نیز، تفاوتی مشاهده نگردید. نتیجه گیری:آموزش نحوه مراقبت از کمر بر کاهش کمردرد بیماران تاثیر مثبت دارد. در پژوهش انجام شده تفاوتی در آموزش مراقبت از کمر در افراد چاق و لاغر یافت نشد، اما از آنجا که شیوع کمردرد در افراد دارای اضافه وزن بیشتر می باشد پیشنهاد می شود آموزش برای رسیدن به وزن متعادل و حفظ آن در آموزش ها مد نظر قرار گیرد.

لطفا برای مشاهده چکیده به متن کامل (PDF) مراجعه فرمایید.